Η είδηση για τη μετατροπή του ιστορικού ναού της Μονής της Χώρας με τις μοναδικού κάλλους βυζαντινές τοιχογραφίες σε τζαμί προκαλεί θλίψη και αγανάκτηση. Ας σκεφτούμε όλοι και όλες, ειδικά όσοι ασχολούνται με τον πολιτισμό, ή δηλώνουν ή καμώνονται πως νοιάζονται για αυτόν, τη σπάνια ωραιότητα των τοιχογραφιών της Μονής, για να αντιληφθούμε στην έκτασή της τη βαρβαρότητα της απόφασης του καθεστώτος Ερντογάν. Κι ας φανταστούμε τον Παντοκράτορα με τον Θ. Μετοχίτη, καλυμμένο με τα σεντόνια και τις μπούρκες της πολιτιστικής / θρησκευτικής αισθητικής του Ερντογάν, μεσούντος του 21ου αιώνος… Ένα ακόμη φρικτό πολιτιστικό έγκλημα ενός παρανοϊκού.

Αντί άλλων σχολίων παραθέτω την περιγραφή της Μονής της Χώρας από το βιβλίο του Α. Γ. Πασπάτη, Βυζαντιναί μελέται, τοπογραφικαί και ιστορικαί, μετά πλείστων εικόνων, Κωνσταντινούπολη 1877, σσ. 326-332. Ο συγγραφέας, Αλέξανδρος Πασπάτης, ήταν γιατρός και σημαντικός λόγιος της Κωνσταντινούπολης του 19ου αιώνα, γεννημένος στη Χίο το 1814, που είχε αιχμαλωτιστεί και πουληθεί ως σκλάβος, οκτάχρονο παιδί, μετά τις σφαγές στη γενέτειρά του. Αξίζει να διαβάσετε την ιστορία της Μονής της Χώρας, όπως την περιγράφει, αλλά και την περιγραφή του “μωσαϊκού” και των εικόνων του, που τις χαρακτηρίζει “τις ωραιότερες των σωζομένων βυζαντινών εικόνων”. Από την τοπογραφία σημειώνω την εγγύτητά της Μονής, “μερικά βήματα” κατά τον Πασπάτη, από τη μοιραία Κερκόπορτα…

Και από το ίδιο βιβλίο (1877) η λιθογραφία της Μονής της Χώρας