12 Ιουνίου 2020 σήμερα και όπως θα θυμούνται αρκετοί από τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες μας, κανονικώς εχόντων των πραγμάτων, και εάν δεν ενέσκηπτε φοβερός και αποτρόπαιος ο κορονοϊός, θα φτάναμε στην Αλεξανδρούπολη, πρώτη μέρα της ετήσιας προγραμματισμένης εκδρομής και θα ετοιμαζόμασταν για το αυριανό μεγάλο ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη.

Η ματαίωση της φετινής εκπαιδευτικής εκδρομής των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών  και αποφοίτων του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου στη Θράκη και στην Κωνσταντινούπολη ήταν ανάμεσα σε αυτά που μας έκλεψε η πανδημία. Μαζί με την Άνοιξη και το Πάσχα του 2020. Και το φετινό συνέδριό μας, του “Κοινού Κυπρίων”. Ελπίζουμε, τουλάχιστον, να την αφήσαμε πίσω μας…

Χάριν ιστορίας να σημειώσω ότι φέτος θα είχαμε ρεκόρ στις συμμετοχές, καθώς είχαν κλείσει εισητήρια για την εκδρομή μας πενήντα δύο πρόσωπα και υπήρχε λίστα αναμονής με άλλους είκοσι υποψηφίους, σε αναζήτηση μεγαλύτερου λεωφορείου. Γεροί να είμαστε να επανέλθουμε το 2021…

Ως μικρή αποζημίωση σε όλη την ομάδα, τα μέλη της καλής παρέας που από το 2014 ταξιδεύουμε κάθε Ιούνιο στην Ελλάδα, ακολουθούν πέντε φωτογραφίες. Το 2014 η πρώτη μας επίσκεψη ήταν στη Μακεδονία και το συνέδριο μας με τους μεταπτυχιακούς φοιτητές στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ. Εδώ, στο κοινοπολιτειακό στρατιωτικό κοιμητήριο, στον Λαχανά, εντοπίζοντας τάφους Κυπρίων ημιονηγών του 1916-1918.

Το 2015, η παρέα μεγάλωσε – κλείσαμε πρώτη φορά λεωφορείο… Προορισμός: Κρήτη και το Πανεπιστήμιο στο Ρέθυμνο. Η φωτογραφία μπροστά στο Μνημείο των Κρητών πεσόντων στην Κύπρο το 1974, στα Χανιά, ύστερα από το τρισάγιο που τελέσαμε, μαζί με τους φίλους από τον Σύνδεσμο Κυπρίων Νομού Χανίων.

Το 2016, μέσω Θεσσαλονίκης, επισκεφθήκαμε την Ήπειρο και τη Φιλοσοφική Σχολή στα Γιάννενα. Το λεωφορείο θα μείνει αξέχαστο εξαιτίας των ανορθόδοξων ποδοσφαιρικών αντιλήψεων του οδηγού και των μουσικών επιλογών “βάλε Παντελίδη”, θλιβερά μεγάλου μέρους των νεαροτέρων εκδρομέων… Στη συνέχεια, με πολύ μικρότερη ομάδα, φιλοξενηθήκαμε για τρία βράδια στο Άγιο Όρος. Η φωτογραφία από το δρόμο για το Μουσείο των Ιωαννίνων. Μαζί μας και ο καλός συνάδελφος Ηλίας Σκουλίδας, που ανέλαβε πρόθυμα την ξενάγησή μας στην Άρτα και στα Γιάννενα.

Μετά από μια διακοπή το 2017, τον Ιούνιο του 2018 η εκδρομή μας ήταν στην Πελοπόννησο, στην Πάτρα, τη Μονεμβασιά, τη Μάνη του Καταλάνου και του καπετάν Μαύρου, τη Σπάρτη του Φίλιου Ζαννέτου, την Αγία Λαύρα και τα Καλάβρυτα. Το φοιτητικό συνέδριό μας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, στην Καλαμάτα. Και τέλος, μερικά βράδυα στην Αθήνα. Η φωτογραφία από την Επίδαυρο όπου έλαμψαν οι τολμηροί που απήγγειλαν, τραγούδησαν ή …έψαλλαν (πες τα Χρυσόστομε!) ή μάγεψαν με τη φυσαρμόνικά τους (ευχαριστούμε, Λοΐζο!).

Και πέρσι, το 2019, με το συνέδριό μας να φιλοξενείται στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, στη Φλώρινα, ταξιδέψαμε στις Πρέσπες, στο Μοναστήρι, στην Καστοριά, στον Σκρα, στην Αριδαία, στο Ρούπελ, στην Καβάλα, στη Χαλκιδική. Η φωτογραφία έξω από τον ναό του Αγίου Δημητρίου, στο Μοναστήρι. Μαζί μας και η καλή φίλη και συνάδελφος Σοφία Ηλιάδου-Τάχου, πολύτιμη ξεναγός μας στις όχθες του Υδραγόρα.