Τα πρώτα Χριστούγεννα μετά την τουρκική εισβολή, για όλους τους Έλληνες Κυπρίους και ειδικότερα για όσους έχασαν αγαπημένα συγγενικά πρόσωπα στη διάρκεια της εισβολής και για τους πρόσφυγες, θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη τους. Για πάρα πολλούς  λόγους.

Ταπεινά τεκμήρια της εποχής αποτελούν οι χριστουγεννιάτικες κάρτες που κυκλοφόρησαν, τόσο το 1974, όσο και στις επόμενες χρονιές. Για πολλούς από μας αποτελούν ένα από τα πιο πολύτιμα κομμάτια των προσωπικών και οικογενειακών μας αρχείων, των πρώτων μηνών μετά την καταστροφή. Αλλά, και για τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της περιόδου οι κάρτες αυτές κομίζουν ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία. Και ως εικονογράφηση, αλλά και ως εκδοτικό φαινόμενο, αποτελούν αντικείμενο συλλογών και βεβαίως θα μπορούσαν να αποτελέσουν το αντικείμενο μιας ειδικής έκδοσης.

Μια τέτοια κάρτα παρουσιάζει σήμερα, Χριστούγεννα του 2019, το «Περί Ιστορίας», προερχόμενη από μια σειρά χριστουγεννιάτικων καρτών πολύ ευρείας κυκλοφορίας, της οποίας τα έσοδα προορίζονταν για το ταμείο των προσφύγων. Επρόκειτο για μια δίπτυχη κάρτα, συνήθως με μια φωτογραφία στην πρώτη σελίδα (της Αμμοχώστου, της Κερύνειας, παιδικών ζωγραφιών, κ.ο.κ.) και διαφωτιστικό κείμενο στο εσωτερικό της, για πτυχές από τις άμεσες συνέπειες της τουρκικής εισβολής. Η συγκεκριμένη κάρτα έχει στο εξώφυλλο μια ζωγραφιά της μαθήτριας Ανδρούλας Ν. Μιχαηλίδου, της Στ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου της Κερύνειας, της Κύπρου της ειρηνικής περιόδου, και στο εσωτερικό ένα γράμμα ενός προσφυγόπουλου, της Άννας, με χρονολογία τον  Δεκέμβριο του 1974, στη χειρόγραφή του μορφή και σε αγγλική και γαλλική μετάφραση. Παραθέτω και τις τέσσερις σελίδες της κάρτας, επαναλαμβάνοντας τις ευχές και την ελπίδα του προσφυγόπουλου του 1974 για «να γυρίσωμε στο χωριό μας και στο σπίτι μας».

Καλά Χριστούγεννα σε όλες κι όλους!

Το εξώφυλλο της κάρτας

Το χειρόγραφο

Οι μεταφράσεις

Και το οπισθόφυλλο