Από τους πιο καλοσυνάτους, πρόσχαρους και αγαπητούς φοιτητές που πέρασαν από τα μαθήματά μου, είναι ο Μάριος Βουτής, απόφοιτος του Τμήματος Νεοελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών πριν από μερικά χρόνια. Γεννημένος τυφλός, του έτυχε επιπλέον μια σοβαρή δοκιμασία υγείας, κατά το 2009-2010, από την οποία κατάφερε να βγει ζωντανός και σιδερένιος. Έχοντας πάντα στο πλάι του δυο εξαιρετικούς γονείς, δεν έχασε ποτέ κανένα μάθημα και καθισμένος πάντα στην πρώτη σειρά στο αμφιθέατρο, με το κασετοφωνάκι του και με το ξεχωριστό χιούμορ που τον διακρίνει, ήταν αδύνατο να περάσει απαρατήρητος. Και επιπλέον, δεν ήρθε μια μέρα στο μάθημα χωρίς κέφι και καλή διάθεση… Παρότι, η δικιά του «ύλη», όπως μετατρέπεται από το Γραφείο του Πανεπιστημίου μας που είναι υπεύθυνο για τους φοιτητές με προβλήματα όρασης, είναι …ογκωδέστερη και “πολλαπλάσια” από των υπολοίπων…

Ένας  επιπλέον λόγος να τον συμπαθήσω, είναι η κοινή αγάπη μας (και ο κοινός καημός…) με το ποδόσφαιρο και τις ομάδες μας. Φανατικός ποδοσφαιρόφιλος, κολλημένος και αυτός με το τριφύλλι, αλλά το κυπριακό, δεν χάνει αγώνα της «Ομόνοιας» στο ΓΣΠ,  με τον πατέρα του να του περιγράφει φάση με φάση τον κάθε αγώνα. Είχαμε να πούμε πολλά, κάθε Δευτέρα…

Η περιπέτεια με την υγεία του, η βαθιά πίστη της Μορφίτισσας μητέρας του, και ορισμένοι εξαίρετοι κληρικοί που γνώρισε, μπαίνοντας και βγαίνοντας στα νοσοκομεία, τον έφεραν κοντά στην Εκκλησία. Όντας καλοφωνάρης, και με ευαισθησία στους ήχους και ασκημένο αυτί, παρακολούθησε μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής. Είχαμε την ευκαιρία να τον ακούσουμε πέρσι, σε ένα διάλειμμα του «Κοινού Κυπρίων», του συνεδρίου των Μεταπτυχιακών και των Αποφοίτων μας, στο Επισκοπειό, το οποίο παρακολούθησε, και όπου μας εξέπληξε όλους κάνοντας επίδειξη των ικανοτήτων και της προόδου του στην ψαλτική.

Πριν από μια βδομάδα, στις 25 Ιουλίου, στον Μουτουλλά, στον Εσπερινό της Αγίας Παρασκευής, ο Μάριος Βουτής χειροθετήθηκε Αναγνώστης από τον Μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτο. Στις φωτογραφίες, δικαιολογημένα αστράφτει από περηφάνια. Μαζί του, χαιρόμαστε και εμείς.

Συγχαρητήρια Μάριε!