Κύπριοι κρατούμενοι στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου τη ματωμένη Πρωτομαγιά του 1944

Συμπληρώνονται σήμερα, Πρωτομαγιά του 2024, ογδόντα χρόνια από ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Ελλάδα, την εκτέλεση στο σκοπευτήριο Καισαριανής 200 κρατουμένων στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Το Χαϊδάρι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη διάρκεια της τριπλής φασιστικής Κατοχής, το 1941-1944. Ανάμεσα στους χιλιάδες Έλληνες και τις Ελληνίδες που […]

Κυπροχιώτικες ιστορίες προσφυγιάς

Πριν μερικές μέρες παρέλαβα με συγκίνηση από τη Χίο ένα όμορφο βιβλιαράκι, με πρόλογο και επιμέλεια της Γεωργίας Λουκά – Μίτση και τίτλο “Να ανταμώσουμε στη γλυκιά μας πατρίδα” (Χίος, Απρίλιος 2023). Με την κυρία Γεωργία Μίτση και τον σύζυγό της, Νίκο, είχαμε γνωριστεί πριν από επτά χρόνια στη Χίο, σε ένα συνέδριο για τον […]

Για τα «παιδιά» του πολέμου του 1940-1941. Ένα κείμενο του Λουκή Ακρίτα

Ένας εκλεκτός Έλληνας λογοτέχνης – «πολεμικός ανταποκριτής» του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-1941, ήταν ο Λουκής Ακρίτας (1908-1965), από τη Μόρφου της Κύπρου. Ο Ακρίτας, αφού αποφοίτησε από το Παγκύπριο Διδασκαλείο και δίδαξε για δυο χρόνια σε δημοτικά σχολεία της υπαίθρου, το 1930 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος και εξέδωσε τα δυο πρώτα του […]

Οι απελάσεις των Ελλαδιτών καθηγητών από την Κύπρο στα χρόνια του Αγώνα της ΕΟΚΑ

Στο πρόσφατο άρθρο μου «Καθηγητές από την Ελλάδα και τον υπόδουλο Ελληνισμό στην Κύπρο, 1893-1960: απόπειρα πρώτης συνολικής παρουσίασης», στο Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων – Σύνδεσμος Ελλήνων Κυπρίων Φιλολόγων (επιμ. Αντώνης Ν. Μαστραπάς – Μανώλης Μ. Στεργιούλης), Κύπρος Ιστορία και Πολιτισμός, Αθήνα: Κοράλλι, 2022, τόμ. Α΄, σσ. 228-244, παρουσίασα ένα λησμονημένο κεφάλαιο της αυταρχικής αποικιακής καταστολής […]

Ιωάννης Γ. Κασίνης (1936-2021)

Απεβίωσε προχθές, Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2021, στη Λεμεσό, ο θεολόγος Ιωάννης Γ. Κασίνης.   Ο Γιάννης Κασίνης γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1936 στην Κάτω Ζώδια, το μεγαλύτερο κεφαλοχώρι της περιοχής Μόρφου. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Μόρφου το 1954, επί γυμνασιαρχίας του σπουδαίου φιλόλογου Κυριάκου Χατζηϊωάννου. Μυήθηκε στην ΕΟΚΑ (ορκίστηκε με μια ομάδα συγχωριανών του στο […]

Μακάριος Β΄ (1870-1950). 150 χρόνια από τη γέννησή του

Μια σημαντική επέτειος της φετινής χρονιάς είναι η συμπλήρωση εκατό πενήντα χρόνων από τη γέννηση (και εβδομήντα χρόνια από τον θάνατο) του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, Μακαρίου του Β΄. Ο Μακάριος γεννήθηκε στον Πρόδρομο και ήταν ανιψιός του μητροπολίτη Κιτίου και Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυρίλλου Β΄, Παπαδόπουλου, του θριαμβευτή του Αρχιεπισκοπικού ζητήματος. Η συμβολή του θείου του (και […]

Δώρος Λοΐζου, 1944-1974

Το βιβλίο του Κώστα Βενιζέλου με τίτλο «Δώρος Λοΐζου. Οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι. Άγνωστα ντοκουμέντα – χειρόγραφα σημειώματα. Η συγκάλυψη ενός πολιτικού εγκλήματος» (εκδόσεις Hippasus, Λευκωσία 2019), αποτελεί σημαντική συμβολή στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου για μια από τις πιο τραγικές περιόδους της. Πρόκειται για ένα ιστορικό βιβλίο, προϊόν συστηματικής και μεθοδικής έρευνας, με σαφέστατη […]

Η τουρκική κατοχή και εμείς

Η διαμάχη που εκδηλώθηκε τις τελευταίες βδομάδες στην ημικατεχόμενη πατρίδα μας, συμπυκνώνει μέσα σε δυο – τρία περιστατικά, την οργουελική κατάσταση που βιώνουμε ως προς την αντιμετώπιση της πραγματικότητας που επέβαλε, δια πυρός και σιδήρου, ο Αττίλας από το 1974. Αφορμή έδωσε το περιστατικό όπου ένας νεαρός, με καταγωγή από τη Λύση, κατέβασε την τουρκική […]

Κύπρος, Πρωτοχρονιά 1919

Η χαραυγή του 2019 μας επιτρέπει να αναζητήσουμε τον τρόπο με τον οποίο υποδέχθηκαν το νέο έτος στην Κύπρο πριν από έναν αιώνα, το 1919. Η οριστική λήξη του Μεγάλου πολέμου λίγες βδομάδες προηγουμένως, είχε εκτοξεύσει τη συνήθη αισιοδοξία που γεννιέται με την υποδοχή του νέου έτους. Οι Έλληνες της Κύπρου προσέβλεπαν στο 1919 ως […]

Σκοτώνοντας έναν ζωγράφο: Το μαρτύριο του Μιχαήλ Κκάσιαλου

Επέτειος της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής αύριο, 14 Αυγούστου. Πριν από 44 χρόνια, το 1974, τα τουρκικά αεροπλάνα και τεθωρακισμένα ξεχύθηκαν στη Μεσαορία και επέκτειναν τη γραμμή της κατοχής μέχρι την Αμμόχωστο και τη Μόρφου, σκορπίζοντας τον όλεθρο και την καταστροφή. Η «διεθνής κοινότητα» είχε μείνει χάσκουσα στη Γενεύη… Θύμα της βαρβαρότητας των εισβολέων […]