Απεβίωσε στις 13 Αυγούστου στη Λευκωσία ύστερα από ασθένεια που τον ταλαιπώρησε αρκετούς μήνες ο θεολόγος Ανδρέας N. Μιτσίδης. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης (1951-1955) και εξαιτίας των ιστορικών περιπετειών της Κύπρου ήταν ένας από τους τελευταίους Κυπρίους απόφοιτους της Σχολής πριν κλείσει το 1971. Αργότερα, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία και εργάστηκε ως θεολόγος καθηγητής στην κυπριακή εκπαίδευση. Γραμματέας, διευθυντής του γραφείου και στενός συνεργάτης των Αρχιεπισκόπων Μακαρίου Γ΄, Χρυσοστόμου Α΄ και Χρυσοστόμου Β΄, βίωσε από κοντά και γνώριζε όσο λίγοι τη σύγχρονη εκκλησιαστική ιστορία της Κύπρου. Βαθύς γνώστης των εκκλησιαστικών πραγμάτων του ορθόδοξου κόσμου πρόσφερε τις πολύτιμές του υπηρεσίες στην Αρχιεπισκοπή μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, παρά την ασθένειά του. Ήταν, μέχρι τον θάνατό του, διευθυντής για πολλά χρόνια του επίσημου περιοδικού της Εκκλησίας της Κύπρου «Απόστολος Βαρνάβας», ενώ στο διάστημα 1999-2006 διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. της «Εταιρείας Κυπριακών Σπουδών».

Ο Ανδρέας Μιτσίδης είχε σημαντικό έργο στον τομέα της εκκλησιαστικής ιστορίας και το 1991 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το σημαντικότερό του βιβλίο ήταν το «Οι Κύπριοι Σχολάρχαι και Διδάσκαλοι της εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλης του Γένους Σχολής» (Λευκωσία, 1983). Τελευταία σπουδαία εργασία του ήταν το πολυσέλιδο άρθρο «Η Εκκλησία της Κύπρου κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας» στον Στ τόμο της «Ιστορίας της Κύπρου» (Λευκωσία 2011), που εκδίδεται από το Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, με επιμέλεια του Θεόδωρου Παπαδόπουλλου.

Μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω τον Ανδρέα Μιτσίδη στις τακτικές μου επισκέψεις στο Αρχείο της Αρχιεπισκοπής, τα τελευταία χρόνια. Αν και οι γνώσεις και οι εμπειρίες του ήταν αστείρευτες και απίστευτα πλούσιες ο ίδιος ήταν ολιγόλογος και η παρουσία του ήταν πάντοτε διακριτική, σεμνή και αθόρυβη. Η απώλειά του θα είναι εξαιρετικά δυσαναπλήρωτη. Σπανιότατη περίπτωση σε σύγχρονα εκκλησιαστικά γραφεία…

Καλό του ταξίδι