Συμπληρώθηκαν σήμερα, 21 Ιουνίου, 31 μέρες διαμαρτυρίας – «απεργίας» έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, στη Λευκωσία, του φίλου εκδότη Χρ. Ανδρέου, προέδρου του Συνδέσμου Καρκινοπαθών ΕΛ.Α-ΖΩ.

Αντιγράφουμε από τα συνθήματα του απεργού, τα βασικά αιτήματα της διαμαρτυρίας του Χρ. Ανδρέου:

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΑΤΙΚΌ ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ

ΣΤΟ ΓΕΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΕ ΟΜΟΦΩΝΑ Η ΒΟΥΛΗ ΤΟ 2009

Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΛΗΡΕΣ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟ ΕΝΩ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΤΑ GOLDEN BOYS ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Ο Καρκίνος δεν είναι χρυσός, ούτε ευκαιρία για πλουτισμό

Η Ιατρική δεν είναι επιχείρηση, είναι Λειτούργημα

Ο Χρ. Ανδρέου γεννήθηκε στη Φιλιά της Μόρφου. Το 1979 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο «Εκδόσεις Χρ. Ανδρέου» και ασχολήθηκε με το συντονισμό, τη συγγραφή και την έκδοση μεγάλων κυπρολογικών έργων, στα οποία έχει αναλάβει τη διεύθυνση έκδοσης, την επιμέλεια αλλά και τη έρευνα και τη συγγραφή λημμάτων. Από τις πιο σημαντικές του εκδόσεις αναφέρουμε τα: «Κύπριοι συγγραφείς από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα», «Κύπριοι Καλλιτέχνες», «Δημήτρης Λιπέρτης», «Βασίλης Μιχαηλίδης» και το επτάτομο «Πεθαίνοντας για την Ελευθερία», για τη ζωή, τη δράση και το μαρτύριο των εννιά απαγχονισθέντων ηρώων της ΕΟΚΑ. Για το εκδοτικό του έργο έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία. Εκτός από τις εκδόσεις είναι ένας ενεργός πολίτης και είναι γνωστός για τη μαχητικότητα και την αγωνιστικότητά του, όπως αποδεικνύει ξανά, εδώ και ένα μήνα.

Στην έκδοση του πρώτου τόμου του «Πεθαίνοντας για την Ελευθερία», για τον Μιχαλάκη Καραολή, το 1990, έγραφε ο Χρήστος Ανδρέου εξηγώντας το σκεπτικό για την έκδοση του έργου του:

Το 1990 φθάσαμε στο τριακοστό έτος της Ανεξαρτησίας και ταυτόχρονα συμπληρώσαμε 34 χρόνια από τον απαγχονισμό των εννιά ηρώων του Αγώνα 1955-59. Οι εννιά απαγχονισθέντες θυσίασαν τη ζωή τους στο βωμό της Ελευθερίας και με το θάνατό τους σηματοδότησαν την πορεία της Κύπρου για αποτίναξη του αγγλικού ζυγού. Ίσως να μην μπορούσαμε να ετοιμαζόμαστε σήμερα να γιορτάσουμε τα τριαντάχρονα της Ανεξαρτησίας, αν οι ήρωες αυτοί δεν πίστευαν στο δίκαιο του Αγώνα και δεν έπαιρναν συνειδητά την απόφαση να αγωνιστούν και να πεθάνουν για τη Λευτεριά. Αυτοί δεν υπολόγισαν την υπεροπλία ούτε την αριθμητική ισχύ των κατακτητών. Πήρανε την τύχη της πατρίδας στα χέρια τους, χωρίς μοιρολατρία ηττοπάθεια ή ενδοτισμό, που είναι χειρότεροι σύμβουλοι στην ώρα του κινδύνου. Πίστεψαν στο δίκαιο του Αγώνα και θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση τούτης της γης, της ποτισμένης με ιδρώτα, δάκρυα και αίμα, αναζητώντας το νόημα της ζωής και της ελευθερίας. Για μας τους νεότερους, η θυσία τους είναι παράδειγμα και σηματοδότης. 1990, με τον Τούρκο να διαφεντεύει την μισή μας πατρίδα εδώ και 16 χρόνια και εμείς να βλέπουμε μοιρολατρικά την αδηφαγία της τουρκικής βουλιμίας, ενώ γνωρίζουμε ότι: «οι λαοί που ξεχνούν το παρελθόν τους είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν». Η έκδοση αυτή ελπίζουμε να βοηθήσει στην αφύπνισή μας από το λήθαργο που μας έχει ρίξει η ευμάρεια, που όπως προφητικά είπε ο Σόλωνας: «οι ίδιοι οι πολίτες αυτής της πόλης πάνε για να την καταστρέψουν, επειδή νοιάζονται μόνο για τα χρήματα»….

Φίλε Χρήστο, κράτα γερά!