Εδώ και μια βδομάδα, ύστερα από την πρωτοφανή απόφαση για «κούρεμα» των τραπεζικών καταθέσεων, η Κύπρος βιώνει δραματικές ώρες. Για την κρίση και τα αίτιά της θα μπορούσαμε να πούμε και εμείς πολλά, ως απλοί πολίτες και χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις Οικονομικών: Για τις εγκληματικές παραλείψεις και την αδιαφορία της απελθούσας κυβέρνησης, της πολιτικής ηγεσίας και των διευθύνσεων των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τα τελευταία χρόνια για την επερχόμενη καταστροφή. (Ένας εικοσάχρονος φοιτητής μου, χθες, μου θύμισε πόσο ταιριαστοί είναι για τη σύγχρονη Κύπρο οι στίχοι του Παντελή Μηχανικού για τις «δέκα χιλιάδες μέλισσες (…) που ψόφησαν απάνω στο παχύ μας δέρμα χωρίς τίποτα να νιώσουμε»). Για το πόσο απροετοίμαστη πήγε η σημερινή κυβέρνηση στην κρίσιμη σύνοδο του Γιούρογκρουπ της περασμένης βδομάδας. Για την εξωφρενική μας αφέλεια, ως πολίτες, να εμπιστευόμαστε άβουλες και μοιραίες ηγεσίες, ενώ ο Τιτανικός όδευε κατευθείαν στο παγόβουνο. Για την οίηση συγκεκριμένων μεγαλοτραπεζιτών και «golden boys» (οι εξαιρέσεις είναι γνωστές στον κυπριακό μικρόκοσμο, όπως και αυτοί που κατάφεραν να κρατήσουν νοικοκυρεμένες τις τράπεζές τους), που λίγα χρόνια ύστερα από τη χρηματιστηριακή φούσκα, οχυρωμένοι μέσα σε «υπέρογκες αρχιτεκτονικές», συνέχισαν να δανείζουν αέρα, να δημιουργήσουν μια νέα φούσκα με τα ακίνητα, να λαμβάνουν αστρονομικά ποσά ως «bonus», να εξυπηρετούν κομματικά και κυβερνητικά ρουσφέτια και να ανταμείβονται με υψηλές θέσεις για να συνεχίσουν το καταστροφικό έργο τους…

Στα παραπάνω θα μπορούσαμε να προσθέσουμε κι άλλα πολλά, αλλά δεν έχουν σημασία σήμερα. Οι εκλογές έγιναν μόλις πριν μερικές βδομάδες και οι πολίτες θυμούνται τις προεκλογικές αφίσες και τις ανέξοδες υποσχέσεις για «έξοδο από την κρίση». Δυστυχώς, οι επικοινωνιολόγοι βοηθούν τους πολιτικούς να κερδίζουν τις εκλογές ή τους διδάσκουν πώς να χαμογελούν ή πώς να μιλούν στις κάμερες: δεν μπορούν να επιλύουν προβλήματα…

Οι ευθύνες της κυπριακής πολιτικής ηγεσίας (και αναλογικά και όλων ημών των πολιτών) δεν απαλλάσσουν τους Ευρωπαίους «εταίρους» από το βάρος του εγκλήματος που διαπράχθηκε εις βάρος της κυπριακής οικονομίας τα ξημερώματα της 16^ης Μαρτίου. Όλοι αυτοί που εκδήλωσαν τα ρατσιστικά τους συμπλέγματα απέναντι στην Κύπρο, είναι οι ίδιοι που ως μαθητευόμενοι μάγοι αποδείχθηκαν ανίκανοι να επιλύσουν το πρόβλημα της ύφεσης στην Ευρωζώνη και με την απόφαση για το κούρεμα των κυπριακών καταθέσεων δημιούργησαν χιονοστιβάδα προβλημάτων στην ευρωπαϊκή Οικονομία. Κάποιοι Κύπριοι πολιτικοί πίστευαν, επειδή «είχαν χημεία» ή «είναι φίλοι» με τους Ευρωπαίους (ή τους Ρώσους…) ηγέτες, ή θεωρούνται «Ευρωπαϊστές» και «καλά παιδιά», θα δινόταν στην Κύπρο πίστωση χρόνου και χρήματος, με όση ευκολία «λύνονται» τα πολιτικά και εθνικά προβλήματα με μια συγκυβέρνηση ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ ή ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ… Όμως, αυτοί είναι οι σύμμαχοί μας, αυτό είναι το σημερινό διεθνές σύστημα και με αυτούς τους κανόνες (και νόμισμα) πρέπει να πορευθούμε. Για να περισώσουμε ό,τι σώζεται, για να διασφαλίσουμε την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού, για να πάρουμε μαθήματα σωφροσύνης και διεθνούς πολιτικής συμπεριφοράς, εάν θέλουμε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου να μην αποδειχθούν κατάρα. Σήμερα, επιβάλλεται αναλογική και δίκαια συμμετοχή όλων μας στα βάρη και τις υποχρεώσεις που θα προκύψουν. Αύριο πρέπει να αναζητηθούν οι ευθύνες και να χαραχθούν νέες πολιτικές.

Δημοσιεύθηκε στην εφημ. “Ο Φιλελεύθερος”, στις 23 Μαρτίου 2013