Πριν μερικές μέρες, στις 5 Μαΐου, συμπληρώθηκαν 33 χρόνια από τον θάνατο του Μπόμπι Σαντς. Ο Μπόμπι Σαντς (Bobby Sands, 1956-1981) ήταν Ιρλανδός, μέλος του ΙΡΑ από τα 18 του χρόνια, που ξεκίνησε έγκλειστος, στις φυλακές του Μέιζ, έξω από το Μπέλφαστ, την 1^η του Μάρτη του 1981 απεργία πείνας. Ξεψύχησε ύστερα από 66 ημέρες, στις 5 Μαΐου του 1981, χωρίς καθόλου να συγκινήσει την πρωθυπουργό της Βρετανίας, Μάργκαρετ Θάτσερ, που ατσάλωνε, τότε, το προσωπείο της «σιδηράς κυρίας». Ο Σαντς από τη φυλακή δημοσιογραφούσε και έγραφε στίχους, ενώ εκλέχθηκε, στη διάρκεια της απεργίας πείνας του, βουλευτής.

Ο θάνατός του συγκίνησε πολλούς και εδώ στην Κύπρο αφού, επτά χρόνια ύστερα από την τουρκική εισβολή του 1974, ξύπνησε μνήμες του απελευθερωτικού αγώνα του 1955-1959 και της αποικιακής καταστολής. Ένας φοιτητής μου, ο Μ.Σ., που ασχολείται ιδιαίτερα με τις σχέσεις και τις αλληλοεπιδράσεις του κυπριακού αλυτρωτισμού με τον αγώνα των Ιρλανδών, της ΕΟΚΑ και του ΙΡΑ, μου έστειλε προχθές το παρακάτω άρθρο, που εντόπισε στην εφημερίδα «Σημερινή», της Λευκωσίας, στο φύλλο της 17^ης Ιουνίου 1981.

Στη μνήμη ενός ακόμη ποιητή που έφυγε νέος…