Συμπληρώθηκαν την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου τριάντα χρόνια από την ανακήρυξη του ψευδοκράτους στις κατεχόμενες από τα τουρκικά στρατεύματα περιοχές της Κύπρου. Η φετινή επέτειος πέρασε στη σκιά των προκλητικών δηλώσεων του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν σε συνέδριο στην Πολωνία, την περασμένη Παρασκευή (8 Νοεμβρίου 2013), όπου υποστήριξε με την γνωστή ωμότητα ότι: «Δεν υπάρχει χώρα που να ονομάζεται Κύπρος. Υπάρχει η τοπική διοίκηση της Νότιας Κύπρου. Επειδή υπάρχει Βόρεια Κύπρος και μια πράσινη γραμμή υπάρχει μεταξύ τους.»
Στις προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν, πρωθυπουργού μιας χώρας υποψήφιας προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αντέδρασαν έστω και με καθυστέρηση οι κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας, αλλά και με ανακοινώσεις τους τα κόμματα των δύο χωρών. Παράλληλα, ο ευρωβουλευτής της «Νέας Δημοκρατίας» Γιώργος Κουμουτσάκος κατέθεσε επερώτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «δεδομένου ότι με τις δηλώσεις αυτές, που γίνονται σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο, επιβεβαιώνεται με τρόπο απροκάλυπτο ότι μία υποψήφια προς ένταξη στην Ε.Ε. χώρα δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη ενός κυρίαρχου κράτους-μέλους της Ε.Ε. και πως η Τουρκία συνεχίζει επί σχεδόν σαράντα χρόνια να κατέχει παράνομα το βόρειο τμήμα της Κύπρου (…) να τοποθετηθεί αναφορικά με τη δήλωση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και να απαντήσει με ποιον τρόπο προτίθεται να συμβάλει ενεργά στην επικείμενη νέα προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού.»
Μέχρι εδώ όλα μοιάζουν υπόθεση ρουτίνας για όποιον παρακολουθεί το Κυπριακό και γνωρίζει τις τουρκικές πρακτικές. Ξαφνικά, στην ηλεκτρονική έκδοση της αθηναϊκής εφημερίδας «Το Βήμα», η κ. Λώρη Κέζα, στις 13 Νοεμβρίου 2013 ενοχλημένη από την επερώτηση Κουμουτσάκου (!) έγραψε το παρακάτω άρθρο, με τίτλο «Κύπρος, μια άλλη χώρα». Το αναδημοσιεύω και εδώ, ως υπόδειγμα της απέχθειας της προβεβλημένης ελίτ της αθηναϊκής μεγαλοδημοσιογραφίας απέναντι στην Κύπρο και σε οτιδήποτε κυπριακό, αλλά και του «συνωστισμού» των ηροστράτειων συμπλεγμάτων που τους χαρακτηρίζουν. Ας είναι καλά στην κοσμάρα τους.
Έγραψε, λοιπόν, η κ. Κέζα: «Ερώτηση εγκυκλοπαιδικής φύσης: αυτός ο Γιώργος Κουμουτσάκος ποια χώρα εκπροσωπεί στο Ευρωκοινοβούλιο; Ένας ουδέτερος παρατηρητής θα νόμιζε ότι εκπροσωπεί την Κύπρο καθώς ασχολείται διαρκώς με ζητήματα της ξένης νησιωτικής χώρας.
Ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή ενός κόμματος της Ελλάδας, έσπευσε να ζητήσει παρέμβαση της Κομισιόν σε ζήτημα που αφορά την Τουρκία και την Κύπρο. Πρώτος απ’ όλους ζήτησε εξηγήσεις για μια «κακοδιατύπωση». Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υποστήριξε σε συνέδριο στην Πολωνία ότι «δεν υπάρχει χώρα που ονομάζεται Κύπρος». Εντάξει, ήταν προκλητικός. Απεκάλεσε την Κυπριακή Δημοκρατία «ελληνοκυπριακή διοίκηση» και είπε ότι έγινε δεκτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση για πολιτικούς λόγους και όχι επειδή ήταν εναρμονισμένη με τους ευρωπαϊκούς νόμους.
Ο Γιώργος Κουμουτσάκος δεν εξέδωσε απλά μια ανακοίνωση, με την οποία θα εξέφραζε άποψη. Κίνησε διαδικασίες. Ζήτησε από την Κομισιόν να πάρει θέση για τις δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού, αλλά και να διευκρινίσει σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προχωρήσει. Γράφει: «Οι δηλώσεις Ερντογάν είναι απαράδεκτες και εξόχως αντιπαραγωγικές καθώς γίνονται στην κρίσιμη στιγμή που οδεύουν προς οριστικοποίηση οι διαδικασίες για την εκκίνηση της νέας προσπάθειας επίλυσης του Κυπριακού».
Προς τι αυτή η σπουδή; Προς τι αυτή η ένταση από ελληνικής πλευράς; Η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν αυτόνομες οντότητες και δεν συζητείται η προοπτική συνένωσης. Δεν θα γίνουν ομοσπονδιακό κράτος οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να παριστάνει η ελληνική πλευρά τον συνέταιρο ή τον προστάτη. Δεν έχει άλλωστε τις δυνάμεις να προστατεύσει ένα ξένο κράτος και μάλλον δεν έχει ούτε το λόγο. Η ιδέα του έθνους είναι ρευστή και η επιμονή της Ελλάδας να ανακατεύεται με αλλότρια ζητήματα την πηγαίνει πίσω διπλωματικά.
Ο διπλωμάτης Κουμουτσάκος γνωρίζει ότι σε όλες τις διεθνείς διαπραγματεύσεις η Ελλάδα ξεκινά με δυο κουσούρια: το κυπριακό και το σκοπιανό. Υπάρχει άραγε επαρκής εξήγηση για τούτες τις εμμονές; Σίγουρα δεν πρόκειται για εμμονές πατριωτικού, δεξιού τύπου. Θύμωσε και η Ρένα Δούρου με τον Ερντογάν. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο να «αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, όπως επιβάλλουν τα αξιώματά του». Δεν είπαμε να μην πάρουν θέση οι έλληνες πολιτικοί αλλά δεν χρειάζεται να κρατούν τα ξένα λάβαρα.»
Το άρθρο της κ. Κέζα ήρθε, δυστυχώς, να επιβεβαιώσει με τον πιο πανηγυρικό τρόπο αυτά που έγραφε στο άρθρο του στην «Αυγή», στις 10 Νοεμβρίου 2013, ο Λουκάς Αξελός, αναζητώντας τις αιτίες που γιγάντωσαν τη «Χρυσή Αυγή» στην Ελλάδα, στο άρθρο του «Το νεοναζιστικό δέντρο της Χρυσής Αυγής και το δάσος της φασιστικοποίησης». Παραθέτω ένα απόσπασμα:
«Αναγκαίο, ίσως, είναι να προσθέσουμε και μια παράμετρο που σε σημαντικό βαθμό υποτιμάται. Είναι γνωστό ότι τα χρόνια της μεταπολίτευσης υπήρξε ένα σημαντικό έλλειμμα για ό,τι θα αποκαλούσαμε τόπο, πατρίδα, έθνος, ελληνικότητα, παράδοση, γλώσσα, ιστορία, με αποτέλεσμα να ενοχοποιηθούν οι ίδιες οι έννοιες και να δυσφημιστούν ως απάδουσες στη σύγχρονη παγκοσμιοποιητική τάση, με την οποία -τάχα μου- συμβαδίζουν τα διεθνιστικά οράματα του σοσιαλισμού.
Η αποσιώπηση ή απαξιωτική ιεράρχηση (ενδεικτικά) των Ρήγα, Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, των ολοκαυτωμάτων, των Ελληνίδων στο Ζάλογγο και αλλού, της Μικρασιατικής και Ποντιακής Γενοκτονίας, του Εαμικού και Κυπριακού έπους δεν μπορεί να μην έχει επιπτώσεις. Όταν ο Άρης ή ο Αυξεντίου μένουν στη «δεύτερη σειρά διαλογής», τότε το κενό αυτό θα καλυφθεί από αλλού και δυστυχώς στην περίπτωσή μας με τον πιο χυδαίο, ρατσιστικό και σοβινιστικό τρόπο από τη Χρυσή Αυγή.»
Περί Ιστορίας 
Writing in Turkish Cypriot daily Yeni Duzen newspaper (11.11.13), Turkish Cypriot columnist Tumay Tugyan comments on Turkish Prime Minister, Recep Tayyip Erdogan’s allegation that there is no country named Cyprus. Under the title “A country named Cyprus”, she writes the following:
“The Turkish Prime Minister, Recep Tayyip Erdogan knows very well that there is a country named Cyprus. Do not listen to what he says that ‘there is no’ such country. What would he say? If he said that ‘there is a country named Cyprus’, would they not ask the man, would they not ask him ‘what are you doing there?’ ‘What business do your 40 thousand troops have in a country named Cyprus?’ ‘Why your flag is waving in every corner?’ ‘Who are you and when the issue of Varosha comes onto the agenda, you can say, as if it was your property, that ‘I will not give land in Cyprus even for the full membership’? ‘How comes and your employees can behave there as ‘Dominant Governors’? ‘Why the balance of population is inverted every day that passes a little bit more in your favour?’
Would they not ask the man? Of course they would ask him. E, how could he say that ‘there is a country named Cyprus’? Otherwise, he also knows very well that all these, which we have mentioned above, happen thanks to the existence of a country named ‘Cyprus’. He knows that he is here by virtue of the guarantor right he acquired thanks to the Republic of Cyprus established with the London – Zurich Agreements.
And he knows very well how he turned his known guarantor right into a right for ‘endless recreation’. Is it possible not to see that white flag which passed in front of him at the Mediterranean Games in Adana and at the European Youth Olympic Games in Trabzon? And not to know that this white flag belongs to that country named Cyprus? Is it possible? Is it possible not to see that the Turkey’s teams which play football in the European Championships go to play matches in that country named ‘Cyprus’? And not to know that the passports of Turkey, which are in the pockets of the groups of that teams, are stamped by the migration officers of that country named ‘Cyprus’? Is it possible? Of course it is not possible.
However, how he could say that ‘there is a country named Cyprus’? Otherwise, he also knows that there is such a country. Instead of saying that it exists and having the whole world shouting at him, he says ‘it does not exist’ and makes a handful of ‘handmaids’ like us shouting! Besides, who listens to our voice? Who understands our sorrow? Let us shout a little for this as well. Who cares? Have you not read Milliyet newspaper on Friday? It said that Ankara wants to conduct ‘one last experiment’ with a possible negotiating process. If nothing happens again, it said, it will launch an intensive diplomatic traffic for upgrading TRNC’s status. I do not know how many times in New York Gul, Davutoglu and Eroglu determined a new road map to be followed on the Cyprus issue. It is said that they will get into action in the end of this process for which they give a deadline until March. It is said that Ankara told the Turkish Cypriot side that ‘let a last experiment be conducted, it could not continue always like this, we will look for another solution, we will launch diplomatic traffic for a two state solution’.
Of course, they could ask the man: ‘30 years passed since the declaration of the TRNC, if the formula of upgrading its status was in your pocket, I wonder why you waited for so long’. Anyway…!!!” Πηγή: Ιστοσελίδα Γραφείου Τύπου και πληροφοριών, Τουρκικός Τύπος