Έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες ώρες ένας από τους μεγαλύτερους Αργεντίνους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην Ελλάδα, ο Όσκαρ Αλβαρέζ, είδωλο για τους πιτσιρικάδες και τους ποδοσφαιρόφιλους στη δεκαετία του 1970. Έχοντας ένα πολύ καλό όνομα στη χώρα του, ήρθε στην Ελλάδα επί δικτατορίας για τον λογαριασμό του “Άγιαξ της Ηπείρου”, όταν ξαφνικά οι διάφοροι αετονύχηδες που κάνουν κουμάντο στο ελληνικό ποδόσφαιρο ανακάλυψαν παροικίες “ελληνόπουλων” στη Λατινική Αμερική. Μαζί του ήρθαν από την Αργεντινή στον ΠΑΣ οι επίσης πολύ μεγάλοι ποδοσφαιριστές “ελληνοποιημένοι” όλοι, Λίσα, Γκλασμάνης, Κοντογεωργάκης, Παστερνάκης και Μοντέζ.

Ο Αλβαρέζ μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό το 1976, και την ίδια χρονιά 1976-1977, με προπονητή τον σπουδαίο Πολωνό “παππού”, Καζιμίρ Γκόρσκι, κατέκτησε πρωτάθλημα και κύπελλο. Έπαιξε στον Παναθηναϊκό μέχρι το 1980, πρόλαβε δηλαδή και τα πρώτα χρόνια του “καπετάνιου”, Γιώργου Βαρδινογιάννη. Είχε αρκετά βαρύ κορμί για σέντερ φορ, αλλά διέθετε σπάνια τεχνική για τη θέση αυτή και αλτικότητα. Ήταν ένας από τους καλύτερους σέντερ φορ που αγωνίστηκαν στον Παναθηναϊκό.

Σε ένα από τα πιο αξέχαστα ματς που έχω παρακολουθήσει, την Πρωτομαγιά του 1977, Ηρακλής – Παναθηναϊκός 1-2, πριν από σαράντα χρόνια, σε ένα κατάμεστο και ηλεκτρισμένο Καυταντζόγλειο, με την υπόθεση των (φιλοφρονητικών) λουλουδιών αρκετά νωπή, και όπου δέχθηκα το πρώτο οπαδικό bullying, για την άγνοια κινδύνου να ανασύρω ένα κρυμμένο πράσινο κασκόλ όταν σημείωσε το νικητήριο γκολ ο Άνθιμος Καψής στο 93′ και διαμόρφωσε το 1-2, σε ένα ματς όπου καταλογίστηκαν δύο πέναλτι εναντίον της Πανάθας και αποβλήθηκε ο Δομάζος, είχα θαυμάσει τον “ινδιάνο”  Αλβαρέζ για το παιχνίδι του αλλά και για την αταραξία με την οποία δέχτηκε μια γροθιά από παίκτη του Ηρακλή, σε μια ομαδική σύρραξη, αρκετά συνηθισμένη τότε.  Μερικές βδομάδες αργότερα τον θαύμασε όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα, στον τελικό με τον ΠΑΟΚ, όταν έκανε μια μαγική προσποίηση, αδιανόητη για την εποχή και τα ελληνικά γήπεδα, αφήνοντας την μπάλα στον Βακάλη για να κάνει το 2-1…

Από τους μεγάλους πρωταγωνιστές των παιδικών μαγικών παναθηναϊκών μας χρόνων. Καλό ταξίδι, γίγαντα!

Στη φωτογραφία της Πανάθας του 1976-1977, ο Αλβαρέζ, καθήμενος στο κέντρο, ανάμεσα στον Δομάζο και τον Λιβαθηνό. Στους όρθιους, δεύτερος από δεξιά ένας από τους Κύπριους (και Παραλιμνίτες) που έπαιξαν στον ΠΑΟ, ο Δημήτρης Κίζας.