Εγκαινιάζω σήμερα μια νέα στήλη στο «Περί Ιστορίας» που ελπίζω να την ανανεώνω κάθε Τετάρτη, την «Προ εκατόν ετών». Θα αναδημοσιεύονται ειδήσεις, άρθρα, διαφημίσεις και νέα από τις σελίδες των κυπριακών εφημερίδων, προ εκατονταετίας ακριβώς.

Ξεκινάμε σήμερα, με δυο ατυχήματα, ένα οδικό και ένα εργατικό, όπως τα κατέγραψε η εφημερίδα της Λευκωσίας Κυπριακός Φύλαξ, του Νικόλαου Καταλάνου, στο φύλλο της 25^ης Απριλίου 1914. Ακολουθούν και τα σχόλια της ίδιας εφημερίδας για την έλλειψη ειδικής νομοθεσίας και κυβερνητικού ενδιαφέροντος.

Θύματα βιοπάλης

Τη εβδομάδι ταύτη συνέβησαν δύο δυστυχήματα εις δύο βιοπαλαιστάς οικογενειάρχας.

Ο σιδηρουργός κ. Χαράλ. Κυριακίδης μετέβαινεν εις Αθηαίνου εφ’ αμάξης τη π. Κυριακή ήτις καθ’ οδόν υπό αδεξιότητος του αμαξηλάτου παρεσύρθη και έκλινε προς την ετέραν πλευράν. Ο εν λόγω σιδηρουργός καθήμενος παρά τον αμαξηλάτην εξεσφενδονίσθη μακράν της αμάξης και εθλάσθη η ετέρα κνήμη του και εμωλωπίσθη σοβαρώς κατά το γόνυ του ετέρου ποδός. Μετεφέρθη εις Λευκωσίαν τη επιούση διατελών εκτός κινδύνου.

Τη π. Τρίτη υπάλληλος εν ατμομύλω έξωθι της Λευκωσίας περιεπλάκη φαίνεται εις τους τελαμώνας της μηχανής και απεκόπη η αριστερά χειρ του, εθλάσθη η ετέρα κνήμη του και εμωλωπίσθη σοβαρώς εις διάφορα μέρη του σώματός. Μετεκομίσθη εις το Νοσοκομείον όπου η χειρ του απεκόπη από τους βραχίονος, φαίνεται δε ότι διατελεί εκτός κινδύνου της ζωής του.

Το καθήκον της κυβερνήσεως

Εις πάσας τας πεπολιτισμένας χώρας πάσα κατεβλήθη και καταβάλλεται φροντίς υπέρ της ασφαλείας των βιοπαλαιστών εργατών και άλλων και μόνον εν τη μακαρία ταύτη χώρα οι βιοπαλαισταί είναι απροστάτευτοι και απροφύλακτοι από οιουδήποτε κινδύνου.

Τα πρόσφατα ταύτα δυστυχήματα, άτινα εβύθισαν εις δυστυχίαν δύο πολυμελείς οικογενείας αποτελούσι συνέχειαν τραγωδίας επανειλημμένων δυστυχημάτων, άτινα πρέπει να τερματισθώσιν.

Ας επιθεωρηθώσι πάντα τα εργοστάσια και ας επιβληθή εις τους κ.κ. εργοστασιάρχας παν προφυλακτικόν μέτρον (και είναι δυνατά πλείστα τοιαύτα) διά νόμου δε να καταστώσιν ούτοι υπεύθυνοι διά παν δυστύχημα προερχόμενον εξ αμελείας τούτων.

Διά τους αμαξηλάτας ωρίσθησαν διά νόμων προσόντα, και αγνοούμεν κατά πόσον τηρείται ο νόμος ούτος. Εις τους αμαξηλάτας εμπιστεύεται καθ’ εκάστην η ζωή των διαφόρων επιβατών και πρέπει ούτοι να μετέρχωνται το επάγγελμα μετά δοκιμασίαν αυστηράν περί της δεξιότητος αυτών, να αφαιρώνται  δε την άδειαν εξασκήσεως του επαγγέλματος αυτών οσάκις γίνωνται πρόξενοι δυστυχημάτων εξ αδεξιότητος ή και κακού χαρακτήρος αυτών.