Έφυγε από τη ζωή τις πρώτες ώρες του Σαββάτου, 6 Ιουλίου 2013, ο καθηγητής Ιωάννης Ταϊφάκος, πρόεδρος του Τμήματος Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ο θάνατος του, που προήλθε από την επάρατο νόσο καλπάζουσας μορφής, διάρκειας ελάχιστων εβδομάδων, ύστερα από τη λήξη των μαθημάτων και των εξετάσεων του τελευταίου εξαμήνου, σκόρπισε θλίψη και προκάλεσε συγκίνηση στην πανεπιστημιακή κοινότητα και ιδιαίτερα στη Φιλοσοφική Σχολή. Ο Ιω. Ταϊφάκος ήταν μανιάτης στην καταγωγή, γεννημένος στο Γύθειο, και υπηρέτησε ευόρκως για χρόνια το Πανεπιστήμιο Κύπρου, όπου ήταν καθηγητής Λατινικών γραμμάτων. Η προσφορά του δεν είναι εύκολο να αποτιμηθεί. Άφησε τη σφραγίδα του στην κλασική παιδεία της σύγχρονης Κύπρου και στην ιστορία της Φιλοσοφικής Σχολής όπου ήταν ένας από τους παλιότερους καθηγητές και διετέλεσε κοσμήτορας για δύο θητείες. Είχε έντονη ανάμειξη και ουσιαστικές παρεμβάσεις στα κοινά του νησιωτικού μικρόκοσμού μας και πριν από μερικές βδομάδες, τον Μάιο, ανακηρύχθηκε από τον προσφυγικό Δήμο Ακανθούς επίτιμος δημότης για την «εθνική και μορφωτική του δράση».

Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη, 9 Ιουλίου, και η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλεί στις 12.00 το μεσημέρι στο ναό της Αγίας Σοφίας Στροβόλου.

Θα θυμόμαστε το χιούμορ του (θα σάρκαζε πικρά με τη λέξη «καλπάζων»…) και την αγάπη και τις γνώσεις του για την ελληνική ιστορία και ειδικά, λόγω πελοποννησιακής καταγωγής και προγονικής συμμετοχής, για το 1821. Το τελευταίο του βιβλίο, «Οι νεκροί πια δεν μας πονούν. Μαρτυρίες για τη ζωή και την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου» (Αθήνα: Gutenberg, 2011), έξω από τα άμεσα επιστημονικά του ενδιαφέροντα, προήλθε από μνήμες, μαρτυρίες, τεκμήρια και οικογενειακές ιστορίες των παιδικών του χρόνων και της Μάνης.

Ας είναι αιωνία του η μνήμη.