Από τις πιο οδυνηρές ώρες στη ζωή ενός δασκάλου είναι όταν αποχαιρετά αγαπημένους μαθητές ή μαθήτριες του. Ένα τέτοιο αίσθημα οδύνης με πλημμύρισε σήμερα, όταν έμαθα τον ξαφνικό θάνατο της μεταπτυχιακής μας αποφοίτου, στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, Νίκης Χριστοδούλου.

Η Νίκη γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1949, εργάστηκε για πολλά χρόνια στη Δημόσια Υπηρεσία και ειδικότερα στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, και σε “μεγάλη ηλικία” σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, πρώτα στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών από όπου αποφοίτησε με άριστα και ύστερα έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Μπήκε στο Μεταπτυχιακό μας τον Γενάρη του 2011, σε μια εξαιρετική φουρνιά, με συμφοιτητές και συμφοιτήτριες την Ηλιάνα, τη Μήνα, τον Κώστα, τη Χρυσάνθη μας, τη Μερόπη της Νυχτερινής Σχολής, την Ιωάννα, τον Γιώργο τον πολυγραφότατο, τον στρατηγό Βασίλειο, τη Μαρία των Γυμνασιακών, τους δυο Αντρέηδες… Από τις καλύτερες ομάδες μεταπτυχιακών, με εξαιρετικές διπλωματικές εργασίες, και από τα παιδιά που καμαρώνουμε για το ήθος, τη σεμνότητά τους και την ακαδημαϊκή τους επίδοση. Και που δίνουν στον δάσκαλο τη δύναμη να συνεχίζει και να αφοσιώνεται στα σημαντικά και να παραβλέπει τα μικρά και ασήμαντα. Η εργασία της Νίκης, που την υποστήριξε τον Μάιο του 2014, υπό την εποπτεία μου, είχε τίτλο «Ο Ιωάννης Περδίος και η πολιτικοσατιρική εφημερίδα του Μαστίγιον (1911-1930)».

Από τα αγαπημένα μου θέματα ο Περδίος και το “Μαστίγιον”, είμαι ευτυχής που το ανέλαβε η Νίκη, καθώς καταγόταν και η ίδια από την Κυθρέα και ο αγαπημένος ποιητής των Λευκωσιατών (και Λευκωσιάτισσων) της παλαιάς καλής Λευκωσίας, του πρώτου μισού της Αγγλοκρατίας, ήταν συγγενής της. Πέρασε πολλές ώρες στη Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Μακαρίου Γ΄, αποδελτιώνοντας ποίημα με ποίημα το σατιρικό φύλλο και αντιγράφοντας εκατοντάδες σελίδες με το χέρι. Είχε φτιάξει ένα μοναδικό πλουσιότατο χειρόγραφο ευρετήριο της εφημερίδας, δουλεύοντας με αφοσίωση και ερευνητικό πάθος. Από την άλλη, διέθετε και η ίδια μεγάλη έφεση στο χιούμορ και ήταν η ιδανική αφηγήτρια των ανεκδότων στις φοιτητικές εξόδους του μεταπτυχιακού μας. Έδωσε το παρόν της σε αρκετά από τα συνέδρια του “Κοινού Κυπρίων” και παρουσίασε τμήμα της εργασίας της για τον Περδίο στο συνέδριο του Δήμου Κυθρέας για την “Πνευματική Κυθρέα”, τον Νοέμβριο του 2018 (δημοσιεύθηκε στον τόμο των Πρακτικών, έκδοση του Δήμου Κυθρέας, Λευκωσία 2019, σσ. 149-158). Είχα τη μεγάλη χαρά, τότε, να βρεθώ στην ίδια συνεδρία, ως εισηγητής, με δυο από τις αποφοίτους του Μεταπτυχιακού μας, τη Νίκη και τη Μαρία Π. Και ήξερα, ότι πλησίαζε να τελειώσει τη μονογραφία που ετοίμαζε εδώ και πολύ καιρό για τον Περδίο και το “Μαστίγιον”.

Αλλά, είπαμε, η ζωή – και του δασκάλου – δεν έχει μόνο φωτεινές μέρες και καλά νέα… Η Νίκη δοκιμάστηκε πολύ τα τελευταία χρόνια, καθώς έζησε από κοντά την πολύχρονη άνιση μάχη με την επάρατη ασθένεια μιας αγαπημένης ανιψιάς της, που έχασε τελικά, πριν από πέντε χρόνια. Και έφυγε και η ίδια, ξαφνικά, πριν από μερικές ώρες. Η κηδεία της θα γίνει αύριο, 17 Φεβρουαρίου, μεσούσης της πανδημίας…

Θα την θυμόμαστε για τη θετική της στάση και διάθεση, την εργατικότητά της, την καλοσύνη της. Και ελπίζω σύντομα να εκδοθεί και ο Περδίος της, που τόσο αγαπούσε.

Στο καλό, κυρία Νίκη Χριστοδούλου μας…

Φωτογραφία, Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, Λευκωσία