(Ξανα)ανοίγοντας μια βιβλιοθήκη

Χτες το απόγευμα στην Πάφο έγιναν τα εγκαίνια της ανακαινισμένης μορφής της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πάφου. Στεγασμένη σε ένα από τα πανέμορφα κτίρια του ιστορικού κέντρου του Κτήματος, απέναντι από τα λαμπρά και απαστράπτοντα οικήματα των εκπαιδευτηρίων, του Δημαρχείου και των «Προπυλαίων» της πόλης, η Δημοτική Βιβλιοθήκη της Πάφου οφείλει την ίδρυσή της στον Δήμαρχο (1943-1953) και πολιτευτή Χριστόδουλο Γαλατόπουλο. Για αυτό, εξάλλου, δόθηκε στη βιβλιοθήκη η ονομασία «Χριστόδουλος Γαλατόπουλος», με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πάφου, το 2002.

Ο Γαλατόπουλος (1902-1953) ήταν η κορυφαία πολιτική φυσιογνωμία της Πάφου στον 20ό αιώνα. Αιρετός βουλευτής στην τελευταία σύνοδο του Νομοθετικού Συμβουλίου τιμωρήθηκε με πρωτοφανή σκληρότητα από τις αποικιακές αρχές. Κανένας άλλος Κύπριος πολιτικός ή αγωνιστής δεν έμεινε φυλακισμένος για τόσο μεγάλο διάστημα, στη διάρκεια της Αγγλοκρατίας, του αγώνα της ΕΟΚΑ συμπεριλαμβανομένου, όσο ο Γαλατόπουλος. Έζησε τέσσερα χρόνια (1931-1936) έγκλειστος στις Κεντρικές Φυλακές, πληρώνοντας την εκδικητικότητα των Βρετανών προς το πρόσωπό του.

Από τους ικανότερους Κύπριους πολιτευτές ανήκε στην ομάδα των εκλεκτών ιδεαλιστών ηγετών που συνδύαζαν πνευματικά χαρίσματα, φιλολογικές αναζητήσεις και μαχητικότητα στις εθνικές διεκδικήσεις. Δημιούργησε με μεγάλες θυσίες μια τεράστια προσωπική βιβλιοθήκη και ήταν ο εμπνευστής της ίδρυσης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης στη γενέτειρά του, το 1946. Εκείνη την εποχή στη μικρή και απομονωμένη πόλη του Κτήματος είχε αναπτυχθεί αξιόλογη πνευματική και αθλητική κίνηση, με αποκορύφωμα τις «Παλαμικές γιορτές». Κεντρικά πρόσωπα της όλης πνευματικής ζωής, μαζί με  τον Γαλατόπουλο, ήταν ο μητροπολίτης Πάφου Λεόντιος, εξέχουσα αντιστασιακή φυσιογνωμία στην Παλμεροκρατία και για 14 χρόνια Τοποτηρητής του αρχιεπισκοπικού θρόνου και ο Λοΐζος Φιλίππου, μεγάλη μορφή των κυπριακών γραμμάτων, εκδότης της εφημερίδας «Πάφος» και του ομώνυμου φιλολογικού περιοδικού, ο κυριότερος και θανάσιμος αντίπαλος του Γαλατόπουλου στις δημοτικές εκλογές της δεκαετίας του 1940. Ο Φιλίππου ήταν δημιουργός μιας επίσης πλούσιας ιδιωτικής βιβλιοθήκης, που δωρίθηκε στο Λύκειο της Πάφου.

Η επαναλειτουργία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πάφου είναι μια τονωτική ένεση στον πολιτισμό της πόλης του Κτήματος και τους κατοίκους του, για όσα έχουν υποστεί τις τελευταίες δεκαετίες από την αλόγιστη τουριστική «ανάπτυξη» και την παρεπόμενη αποτίμηση των πάντων, με κάθε τρόπο και κόστος, στο «παντοδύναμο» χρήμα. Μια νέα (ουσιαστικά) βιβλιοθήκη ανοίγει στο κέντρο της Πάφου, την κυπριακή πόλη που ετοιμάζεται να μετατραπεί το 2017 σε «πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης». Είναι ένα βήμα που χαρίζει μεν αισιοδοξία, αλλά δυστυχώς δεν φτάνει μόνο αυτό. Αντίθετα, είναι μια ευκαιρία να τεθούν επί τάπητος τα τεράστια λειτουργικά προβλήματα των κυπριακών βιβλιοθηκών. Η έλλειψη αναγνωστών είναι κάτι που συνηθίζει ο μοναχικός αναγνώστης, ίσως μάλιστα να αυξάνει τη μαγεία της επίσκεψης στα πανέμορφα κτίρια των κρατικών, δημοτικών ή εκκλησιαστικών βιβλιοθηκών της Λευκωσίας και της Πάφου, και σε αναμονή της επαναλειτουργίας της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λεμεσού. Οι εποχές έχουν αλλάξει, εκείνο που χρειάζεται είναι φαντασία, αγάπη και φροντίδα για τις ιστορικές μας βιβλιοθήκες, μέριμνα για τους ανθρώπους τους και για το κυπριακό βιβλίο. Μια σύγκριση με τα τεράστια βήματα που έχουν γίνει στην Ελλάδα, των τόσων προβλημάτων, στον τομέα της ψηφιοποίησης των ελληνικών εντύπων, θα επιβεβαιώσει το πόσο έχουμε μείνει πίσω…

Δημοσιεύθηκε στην εφημ. «Ο Φιλελεύθερος» στις 5 Δεκεμβρίου 2015

Φωτογραφία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πάφου:

pafos

Σχολιάστε..